تجمع زیستی فلزات سنگین سرب، روی و مس در عضله و کبد ماهی شانک زردباله (Acanthopagrus latus (Houttuyn, 1782 در آب های سواحل دیلم، شمال خلیج فارس

آلاینده ها از جمله عناصر سنگین پس از ورود به اکوسیستم های آبی، در بافت ها و اندام های آبزیان تجمع یافته و نهایتاً وارد زنجیره غذایی می گردند و مشکلات زیادی را برای آبزیان و در نهایت برای انسان ها ایجاد می کنند. بدین منظور در این مطالعه میزان تجمع فلزات سنگین (مس، روی و سرب) در بافت کبد و عضله ماهی شانک زردباله (A. latus) صید شده از صیدگاه های بندر دیلم اندازه گیری شد. غلظت فلزات سنگین با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر جذب اتمی (PG-AA500) تعیین شد. میزان تجمع سرب، روی و مس در کبد و عضله در دو فصل تابستان و زمستان با هم اختلاف معنی داری را نشان داد (0/05>p). این مطالعه نشان داد که تغییرات فصلی در میزان تجمع فلزات در نمونه ها تأثیرگذار است. بافت عضله، پایین ترین سطوح میزان انباشت فلزات را در فصول و کبد بالاترین میزان انباشت فلزات سنگین را نشان دادند و بالاترین میزان انباشت در فلز روی در کبد در فصل زمستان µg. g-1 299/19±26/57 مشاهده شد. به طورکلی، تغییرات فصلی قابل توجهی در میزان تجمع سرب، روی و مس در دو بافت وجود دارد. میانگین غلظت عنصر سرب، روی و مس در عضله به ترتیب 6/75، 12/1، 1/51 میلی گرم بر گرم وزن خشک مشاهده شد. میزان تجمع عنصر سرب در بافت عضله بالاتر از حد مجاز و سطوح عناصر مس و روی پایین تر از حد اعلام شده توسط WHO مشاهده شد.